 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Яшчэ раз кленчу я ля сьценаў Храма:
– О Божа, Валадар зямлі, скажы Ты,
чаму ізноў каля Сьвятое Брамы
жывое цела бачым на крыжы тым?..
На пліты мармуровыя сьцякае
кроў сьвежая із ран балючых...
Пустэльнік помсьлівы – раскольнік-Каін –
чало сьціскае ўжо вянком калючым.
Па-над бажніцамі, над купаламі
у стоме чорныя стварэньні кружаць.
Няверцы прышлыя у грэшнай краме
ля ног згінаюцца халодным вужам...
Нялюдскі танец свой згібеньне грае
на струнах д’ябальскіх да сьлёз, да ўмору...
Хіба ўжо гэтакая доля Краю,
табой ахрышчаная ў момант створу?
Ўпаду лепш сам я каля сьценаў Храма,
і там апошняя малітва будзе:
«Браты і сёстры, пад Сьвятою Брамай
зямлёю роднаю прыкрыйце грудзі!»
Лістапад 1945
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
